Transfer naar NCAA Division I, lees het nieuwe blog van Anouk

In de blog vertelt Anouk over haar transfer van een twee-jarige Junior College naar een NCAA Division I Universiteit.

Zomer 2017, start op Otero Junior College
Toen ik twee jaar geleden naar een Junior College in de VS ging, had ik voor ogen om na die twee jaar weer terug te komen naar Nederland. Ik dacht namelijk dat het erg moeilijk is om door te stromen naar een 4-jarige opleiding. Maar ik kwam er gelukkig al snel achter dat dat niet de bedoeling was. Toen het einde van het eerste seizoen naderde was er nog maar een ding waar iedereen het over had; de freshmen (eerste jaars) vroegen aan de sophomores (tweede jaars): “Ga je verder spelen na OJC, en weet je al naar welke school je gaat?”.
Zeker niet iedereen wil nog 2 jaar verder sporten op college niveau. Zo zijn er dit jaar van de 7 sophomores, er 5 die graag nog 2 jaar verder willen volleyballen en studeren en de andere 2 hebben er voor gekozen om te stoppen.

2018 – 2019: Sophomore
Dit jaar ben ik dus een sophomore, en is het mijn beurt om een volgende school te zoeken. Tijdens het volleybal seizoen (augustus – november) had ik al contact met 3 scholen die geïnteresseerd in mij waren. Hier is verder niet echt iets uit gekomen.
Het recruiting proces begon voor ons dan ook eigenlijk pas in januari. Het bleek echter niet eenvoudig om dit geheel zelfstandig of met de hulp van mijn coach te regelen, maar gelukkig kon Cintha Boersma van Global Sport & Study mij hier goed bij helpen. En zo kwam ik uiteindelijk bij een universiteit die interessant voor mij was, namelijk de University of Maryland at Baltimore County.

In Amerika is het heel gewoon dat als een universiteit echt heel geïnteresseerd in je is, ze voor jou een scholen bezoek opzetten en voor sommige speelsters is dit tevens een soort van tryout.

Voor de verschillende bonden (NCAA, NAIA, NJCAA), gelden verschillende regels.
De University of Maryland is een NCAA Division I school, en dat betekende dat zij alles voor mij hebben betaald: van het vliegticket tot het verblijf bij het college. Na het bezoek krijg je nog ongeveer 1 a 2 weken de tijd om te beslissen of je dan echt naar die universiteit wil of niet.

Bezoek aan University of Maryland
Voor mij was het zover op donderdag 5 april. Ik stond om 8 uur ‘s ochtends op het vliegveld met mijn rugzak, op weg naar Baltimore. Een 4 uur durende vlucht, met tijdsverschil en alles eromheen arriveerde ik om 15.00 uur op het vliegveld van Baltimore. Toen ik de deur van het vliegveld uitkwam stonden daar de hoofdcoach en de assistent coach al naar mij te zwaaien. Ik stapte bij ze in de auto en we begonnen een gesprek. Zij wilden mij natuurlijk zo snel en zo goed mogelijk leren kennen om te zien of ik goed bij de school en in het team pas. En andersom natuurlijk ook, ik wilde er graag achter komen of ik het daar leuk zou gaan hebben.

Baltimore, krabcake
Al snel kwamen we aan in de binnenstad van Baltimore. Na een kleine rondleiding door de stad en wat weetjes over Baltimore gingen we eerst naar een fancy restaurant. Maryland staat bekend om zijn vis, en al helemaal voor de krabcake, dus ik kon er niet aan ontkomen om dat daar te bestellen.

Campus
Daarna was het tijd om een rondje op de campus te rijden. Ik was echt onder de indruk van de grootte van de campus, in la Junta hoefde ik maar de weg over te steken en ik was al bij de gebouwen waar ik les had.

Hier zit er echt een weg om de campus heen en ligt alles helemaal verspreid met grasvelden tussen de gebouwen. En er zijn niet slechts 2 gebouwen, maar heel veel meer. Het was ook zo lekker Amerikaans, deze dag was het ontzettend mooi weer, dus studenten waren een balletje aan het trappen, lacrosse aan het spelen en of ze lagen een boek te lezen op het centrale grasveld. Precies zoals je het in die Amerikaans films ziet. Daarna kwam een meisje uit het team mij ophalen en gingen we naar haar huis toe wat ze samen deelde met 2 andere meiden uit het team. Later kwam het hele team daarnaartoe en was het heel gezellig met iedereen.

De volgende ochtend reed ik om 7:15 uur met mijn host naar de sporthal om naar de krachttraining te kijken.

Na een ontbijt ging ik daarna met een van de meiden uit het team haar les bijwonen.
Daarna was het tijd voor mij om in korte tijd zoveel mogelijk staff te leren kennen. Het begon bij de academic advisor waarmee ik heb gesproken over welke vakken ik moest gaan kiezen en hoe het werkt met het opgeven voor klassen etc.

Hottub
Vervolgens had ik een afspraak met de fysiotherapeute gesproken, tijdens het seizoen gaat zij overal met ons mee, naar trainingen en wedstrijden. De fysio kamer is trouwens heel erg mooi, en ze hebben onder andere een hottub, ijsbad, en een onderwater loopband voor revalidatie.
Daarna heb ik met de strength & conditioning coach gesproken. Er is iemand die elke sportploeg begeleidt met krachttraining en conditietraining.

Vervolgens volgde nog een rondleiding door de wasruimte. Alles wordt namelijk gewassen door een wasvrouw. Elke basketballer en volleyballer heeft zijn eigen ‘kluisje’ waar ze na elke training en wedstrijd hun vieze was in kunnen doen. En deze wordt dan keurig gewassen en een dag later kan het weer worden opgehaald.
De volgende stop was het psychology gebouw, hier heb ik met de hoofdleiding over mijn major Psychology gesproken. Daarna ging ik door naar de lunch ergens in de school, en vervolgens had ik een campus tour. De campus leek op zich toch niet zo heel groot te zijn, aangezien ik al snel begreep hoe deze in elkaar zat.

Volleybal training
Toen was het tijd voor de volleybaltraining. Omdat de coaches al zeker wisten dat ze mij in het team wilden, mocht ik dus niet mee trainen (daar zijn de rare regels van de NCAA weer). Na training was het tijd voor het avondeten, waarna ik werd afgezet op het vliegveld, om om 21.00 uur op het vliegtuig te stappen richting Denver, om daar op vrijdagavond aan te komen.

Het was een snel, druk en volgepland bezoek, maar het was ontzettend leuk! Het team is heel erg leuk, niemand valt er buiten, en ik viel ook meteen goed in de groep. De coach had mij ongeveer 2 weken de tijd gegeven om te beslissen of ik daar ook echt heen wilde. Ik vond mijn bezoek zo ontzettend leuk, dat ik maandag meteen tegen de coach gezegd heb dat ik naar Baltimore wilde komen. Hiermee had ik mij dus ’verbally committed’ aan de school. Dat betekent dat beide partijen een overeenkomst hebben, maar dat er wel nog wat papierwerk moet gebeuren om echt de Letter of Intent te kunnen tekenen.

Retreiver

Inmiddels is alles afgerond, en kan ik nu eindelijk met trots zeggen dat ik getekend heb bij de University of Maryland at Baltimore County. En dat betekent dat ik vanaf augustus officieel een ‘Retriever’ ben!

Anouk, weer hartelijk dank voor het delen van je ervaringen in Amerika. En natuurlijk van harte gefeliciteerd met het behalen van je Associaties degree en je transfer naar de University of Maryland at Baltimore County. Wij wensen je heel veel succes en plezier de komende twee jaren in Amerika, en tot gauw!