Ilse Sinnige - Blog 1: Terugblik op 1e seizoen.

Hoi!
Ik ben Ilse Sinnige, volleybalster bij Coastal Carolina University, ik ben een Freshmen. Het voelt nog als de dag van gisteren, de dag dat papa, mama en mijn zus mij afzetten op het vliegveld, om naar Myrtle Beach te gaan.

Na het oneindig veel geregel, was het dan eindelijk toch gelukt en liep ik met mijn paspoort en visa door de douane. Met tranen in m’n ogen m’n familie uitzwaaiend. Ik kende niemand uit het team, was nog nooit naar Amerika geweest en ik kwam pas in december terug.

Aankomst
Toen ik aankwam in Myrtle Beach (na een lange reis) stond mijn coach me daar op te wachten. Het was ‘s avonds laat, maar de traditie van m’n coach is meteen naar het strand rijden om de toeristen plek van Myrtle Beach te laten zien.

Ik was onder de indruk, mooie hoge gebouwen, een reuzenrad, een achtbaan en natuurlijk de zee. Het voelde allemaal een beetje onwerkelijk nog.

De volgende ochtend toen ik wakker werd, was het onwerkelijke meteen voorbij. Ik moest naar de dokter voor een bloedtest, ik moest pasjes aanvragen, met leraren praten en de lessen begonnen al. Ik denk dat het een van de drukste dagen uit m’n leven was. Zo ging het de eerste week, veel school, veel regelen en natuurlijk heel veel trainen.

Pre season
Pre season stond op het punt om te beginnen. We hadden redelijk wat nieuwe meiden in m’n team, dus de verwachtingen van onze coaches waren niet heel hoog, de afstemming en plezier waren voor hen de belangrijkste aspecten deze weken. Toch ging ons pre season onvoorstelbaar, een record van 13-3. Deze periode realiseerde ik me hoe het topsport leven was. Elke ochtend trainen, daarna school en daarna weer trainen.

Season
Na preseason waren we klaar voor het season. De momenten waarop we onszelf echt moesten bewijzen. Ons wedstrijd programma was zwaar. We hadden nauwelijks thuiswedstrijden, dus reisden bijna elk weekend, met de bus of vliegtuig.
Ook ons season ging heel goed, we hadden ons als team heel snel aan elkaar aangepast en waren bereid om voor elkaar te werken.
Een aspect wat voor mijn coaches heel belangrijk is: “Never give up!”. Dit hebben we ze bewezen, elke training kwamen we er in met een inzet van 100%. Toch heb je in elk team soms ups and downs, en soms konden we elkaar bijna wel vermoorden, maar toch bleef de wil er om voor elkaar te werken.

Sun Belt Championship
We eindigden als tweede in The Sun Belt Conference, dus moesten ons klaarmaken voor The Sun Belt Championship in Texas. Iedereen was meer gemotiveerd dan ooit, we wilden het team van Texas State zo graag verslaan.

De dag van de finale was daar dan, de Strahan Arena van Texas State University zat vol met rond de 3.500 toeschouwers. Wij als team mistten wat, waardoor we helaas de finale verloren.

Winter break
Na een maand winter break thuis, kwamen we weer samen met nieuwe motivatie. We konden de eerste weken maar 8 uur trainen, door NCAA regels. Er werd nuttig gebruik gemaakt van de 8 uur die we samen waren. Elke dag kracht of conditie training en natuurlijk nog steeds gewoon naar school. In de weekenden hadden we nu tijd voor onszelf. We gingen naar het strand en deden leuke dingen met zijn allen. In de gym werd er gewerkt, en daarbuiten hadden we veel plezier met zijn allen.

Corona
Helaas zit ik nu thuis, in Nederland, door het Corona virus. We hebben een thuis workout gekregen voor elke dag. Het is raar zonder mijn team, we waren samen 24-7 en nu voor 4 maanden niet. We werken allemaal hard om volgend jaar net zo een goed seizoen te hebben als het afgelopen seizoen, en dan (hopelijk) Texas State wel te verslaan.

Ilse, wij willen je heel erg bedanken voor het delen van je ervaringen in Amerika, heel veel succes en we blijven je uiteraard volgen!